“การให้เครดิตทำให้คุณเป็นผู้จัดการที่ดี การยอมรับสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้นคือการเป็นผู้นำที่ยอดเยี่ยม”

เราคุ้นเคยกันว่าเจ้านาย คือ ผู้จัดการที่ลงในรายละเอียด ผู้ซึ่งทำให้ความคิดริเริ่มและไอเดียใหม่เกิดขึ้นยาก ผู้ที่แชร์เครดิตเมื่อได้ตามเป้าหมาย ผู้ที่ทำให้ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชากลัวและต้องนับถือ

แต่ไม่มีใครรักเจ้านายแบบนี้

ทำไมถึงเป็นเจ้านายแบบนี้

– เขาได้รับการแต่งตั้งไม่ใช่การเลือก

– เขารู้สึกว่ามีความรู้น้อยกว่าผู้ใต้บังคับบัญชา

– เขากลัวการทำผิดพลาด

– เขาตั้งรับมากกว่าการลงมือทำ

– เขาให้ลูกน้องรับผิดชอบ

– เขาไม่มีอารมณ์ขัน

“ผ่อนคลายและหัวเราะ ชีวิตมีหนทางของมัน”

คุณไม่สามารถควบคุมชีวิตและผู้คนได้ตลอดเวลา สิ่งต่างๆ มักเกิดขึ้นในหนทางที่ไม่ได้คาดคิด มันคือความตลกและบิดเบี้ยวของชีวิตที่ต้องการความเป็นผู้นำมาจัดการกับความท้าทายใหม่ๆ และแนวทางที่ดีที่สุดที่ทำได้คือการมีอารมณ์ขันบ้างเล็กน้อย มีระยะห่างบ้างเล็กน้อย นี่คือสิ่งที่ผู้นำที่แท้จริงทำได้ดีที่สุด ยอมรับ ผ่อนคลาย หัวเราะ และทำตามแผนต่อไป

“ไม่ต้องกลัวว่าจะเสียการควบคุม แต่ให้ยึดอยู่กับเป้าหมาย”

อะไรที่ทำให้เป็นสุดยอดผู้นำ

– เขาให้บริการผู้คน

– เขาเชื่อในความรู้ของคนทำงาน

– เขายอมรับความล้มเหลวอย่างชาญฉลาด

– เขาตั้งเป้าหมาย

– เขาทำให้ตัวเองมีส่วนรับผิดชอบ

– เขาเต็มไปด้วยอารมณ์ขัน

เจ้านายคือผู้ที่พยายามควบคุมด้วยการดึงการควบคุมมาอยู่ที่ตนเอง ส่วนผู้นำนั้นรู้ว่าทุกอย่างจัดการได้ด้วยการไม่ควบคุม

“จริงจังกับชีวิต กับตัวตนที่ผ่อนคลาย”

เจ้านายพยายามอย่างมากที่จะเป็นเจ้านาย แต่ผู้นำไม่เคยพยายามที่จะเป็นผู้นำ ผู้นำไม่ใช่ตำแหน่งหรือรางวัล เขาอยู่ด้วยการทำเป็นตัวอย่าง ความเป็นผู้นำเป็นของขวัญอันล้ำค่า

“คุณกลายเป็นผู้นำในช่วงเวลาที่คนของคุณทำให้คุณเป็นผู้นำ!”

ที่มา: Kees van der Ent