“การให้เครดิตทำให้คุณเป็นผู้จัดการที่ดี การยอมรับสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้นคือการเป็นผู้นำที่ยอดเยี่ยม”
เราคุ้นเคยกันว่าเจ้านาย คือ ผู้จัดการที่ลงในรายละเอียด ผู้ซึ่งทำให้ความคิดริเริ่มและไอเดียใหม่เกิดขึ้นยาก ผู้ที่แชร์เครดิตเมื่อได้ตามเป้าหมาย ผู้ที่ทำให้ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชากลัวและต้องนับถือ
แต่ไม่มีใครรักเจ้านายแบบนี้
ทำไมถึงเป็นเจ้านายแบบนี้
– เขาได้รับการแต่งตั้งไม่ใช่การเลือก
– เขารู้สึกว่ามีความรู้น้อยกว่าผู้ใต้บังคับบัญชา
– เขากลัวการทำผิดพลาด
– เขาตั้งรับมากกว่าการลงมือทำ
– เขาให้ลูกน้องรับผิดชอบ
– เขาไม่มีอารมณ์ขัน
“ผ่อนคลายและหัวเราะ ชีวิตมีหนทางของมัน”
คุณไม่สามารถควบคุมชีวิตและผู้คนได้ตลอดเวลา สิ่งต่างๆ มักเกิดขึ้นในหนทางที่ไม่ได้คาดคิด มันคือความตลกและบิดเบี้ยวของชีวิตที่ต้องการความเป็นผู้นำมาจัดการกับความท้าทายใหม่ๆ และแนวทางที่ดีที่สุดที่ทำได้คือการมีอารมณ์ขันบ้างเล็กน้อย มีระยะห่างบ้างเล็กน้อย นี่คือสิ่งที่ผู้นำที่แท้จริงทำได้ดีที่สุด ยอมรับ ผ่อนคลาย หัวเราะ และทำตามแผนต่อไป
“ไม่ต้องกลัวว่าจะเสียการควบคุม แต่ให้ยึดอยู่กับเป้าหมาย”
อะไรที่ทำให้เป็นสุดยอดผู้นำ
– เขาให้บริการผู้คน
– เขาเชื่อในความรู้ของคนทำงาน
– เขายอมรับความล้มเหลวอย่างชาญฉลาด
– เขาตั้งเป้าหมาย
– เขาทำให้ตัวเองมีส่วนรับผิดชอบ
– เขาเต็มไปด้วยอารมณ์ขัน
เจ้านายคือผู้ที่พยายามควบคุมด้วยการดึงการควบคุมมาอยู่ที่ตนเอง ส่วนผู้นำนั้นรู้ว่าทุกอย่างจัดการได้ด้วยการไม่ควบคุม
“จริงจังกับชีวิต กับตัวตนที่ผ่อนคลาย”
เจ้านายพยายามอย่างมากที่จะเป็นเจ้านาย แต่ผู้นำไม่เคยพยายามที่จะเป็นผู้นำ ผู้นำไม่ใช่ตำแหน่งหรือรางวัล เขาอยู่ด้วยการทำเป็นตัวอย่าง ความเป็นผู้นำเป็นของขวัญอันล้ำค่า
“คุณกลายเป็นผู้นำในช่วงเวลาที่คนของคุณทำให้คุณเป็นผู้นำ!”
ที่มา: Kees van der Ent