คุณอยู่ในที่ประชุม และเมื่อทุกคนจะตกลงกันในแผนที่พวกเขาถกเถียงกันเป็นชั่วโมงๆ ผู้ชายคนหนึ่งที่เงียบตลอดเวลาก็พูดว่า “คุณก็รู้ ฉันไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ ฉันอยู่กับความคิดนี้ –” และเริ่มการอภิปรายทั้งหมดอีกครั้ง

ทุกบริษัทมีพวกเขา: คนที่ถากถาง ผู้คลางแคลง คนที่ไม่ยอมรับ คนที่มีพรสวรรค์ในการหาจุดบกพร่องของทุกเรื่องจากทุกคนในทุกเวลา ผู้มองโลกในแง่ร้าย น่าจะเรียกพวกเขาว่าคุณต้องการอะไร ฉันแน่ใจว่าคุณมีพวกเขาอยู่ในกลุ่มของคุณ สำหรับพวกเขา ฉันทามติเป็นคำสี่ตัวอักษรที่จะไปพร้อมกับกลุ่มคน พวกเขาแค่ทำให้คนอื่นผิดหวังโดยเปลี่ยนการประชุมให้กลายเป็นฝันร้าย

ใครต้องการพวกเขาบ้าง มาดูกัน

อืมคุณทำ บริษัทของคุณทำ ไม่เข้าใจ? โอเค ให้ฉันอธิบายโดยพลิกสถานการณ์เล็กน้อยแล้วถามคำถามคุณ:

คุณให้คุณค่าอะไรกับคนที่ 1) เล่นการเมืองมากจนต้องทำให้ทุกอย่างฟังดูดีเพื่อไม่ให้ใครขุ่นเคือง 2) ทำให้ความโง่เขลาทุกอย่างเหลือน้อยที่สุด 3) ปกปิดความจริงที่เยือกเย็นและแข็งกร้าว 4) ผู้ชายหรือผู้หญิงที่พูดใช่ตลอด 5) บอกคุณในสิ่งที่คุณอยากได้ยิน 6) ตามน้ำเพื่อไม่ให้มีการประชุม หรือ 7) ทำสิ่งต่างๆ ในแบบที่พวกเขาทำ เคยทำ?

หากคุณต้องการเป็นผู้จัดการหรือผู้นำที่ประสบความสำเร็จ คำตอบของคุณควรเป็น “ไม่มาก” หรือ “นั่นเป็นคำถามที่หลอกลวง” ถูกต้องแล้ว เพราะไม่มีที่ว่างสำหรับคนที่เหมาะสมกับคำอธิบายนั้นในบริษัทที่คาดว่าจะส่งมอบผลิตภัณฑ์ที่ยอดเยี่ยมตัวต่อไป สนับสนุนลูกค้าที่มีความต้องการสูง รับส่วนแบ่งการตลาดจากคู่แข่งที่แข็งแกร่ง และมอบมูลค่าเพิ่มให้แก่ผู้ถือหุ้น

คำถามที่ถากถางมีความฉลาดและอำนาจอยู่ในตัว ผู้คลางแคลงใจสามารถทำให้เจ้านายหันมามองแม้เจ้านายจะเป็นเหมือนหลุมดำที่น่ากลัวก็ตาม เหล่านี้คือกลุ่มคนที่ไม่ยอมรับสภาพที่เป็นอยู่ คนเหล่านี้คือผู้ที่แสวงหาวิธีที่ดีกว่าในการทำสิ่งต่างๆ พวกนี้คือพวกที่แหกกฎและทำลายแม่พิมพ์ นี่คือสิ่งที่พวกเราในธุรกิจให้คำปรึกษาด้านการจัดการเรียกว่า “ผู้นำที่ยิ่งใหญ่”

ตอนนี้ ให้เราถอยออกจากการพูดจาโผงผางสักครู่หนึ่ง มีบางอย่างเช่นการทำพฤติกรรมแบบนี้มากเกินไป ฉันไม่ได้พูดถึงคนที่ชอบค้นหาจุดบกพร่องเพียงเพราะเห็นประโยชน์จากการค้นหาจุดบกพร่อง แต่ฉันกำลังพูดถึงคนที่สงสัยในจุดประสงค์ พวกเขาสงสัยเพราะพวกเขาต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับบริษัท แผนก พนักงาน พนักงาน และไม่ยอมชำระในสิ่งที่ไม่ใช่

พวกเขาไม่ขัดขวางฉันทามติ ขัดขวางการประนี ประนอม หรือโยนประแจเข้าไปในงาน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาทำคือจุดไฟและทำให้บทสนทนาดำเนินไปจนกว่าจะได้คำตอบที่ถูกต้อง ไม่ใช่หนึ่งนาทีก่อนหน้านั้น

ผู้จัดการ ผู้บริหาร หรือกรรมการบริหารที่ยอดเยี่ยมระดับโลกทุกคนที่ผู้เขียนเคยรู้จักล้วนแต่เป็นคนขี้ระแวง พวกเขาคือ Andy Groves, Bill Davidows, L.J. Sevins และโดยส่วนใหญ่แล้วพวกเขาทำให้คนหงุดหงิด และคุณรู้อะไรไหม โลกคงเป็นสถานที่ที่ยากจริงๆ ถ้าทุกคนเป็นแบบนั้น โชคดีสำหรับเราที่มีเพียงไม่กี่คนที่เป็นเช่นนั้น และนั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมจึงมีผู้นำที่ยิ่งใหญ่เพียงไม่กี่คนในโลกนี้

ที่มา Steve Tobak